Waarom Laurens dit doet

Vroeger wilde ik een corrupte bankdirecteur worden. Althans, dat staat genoteerd in het jaarboek van mijn eindexamenjaar. En ik weet ook wel waar dat idee vandaan kwam; mijn vader verdiende de kost en deed dat zijn leven lang in de financiële sector. Dus ja, ook mijn keuze voor een studie Economie was weinig verrassend noch zelf ingegeven. Hier hadden we geen duur studiekeuze bureau voor nodig gehad, de uitkomst lag min of meer al vast door hoe ik tot dan toe gevormd was.

In mijn studententijd kwam ik erachter dat ik creatiever en ondernemender was dan ik tot dan toe dacht. Kwaliteiten die wellicht beter tot uiting konden komen als ik geen corrupte bankdirecteur zou worden. Ik begon me te verdiepen in visual design en schrijven, en startte nog voor mijn afstuderen mijn eerste bedrijfje: PartyPants - de vrolijkste broek voor naar ieder festival. Ook nu waren niet alle keuzes zelf ingegeven, ik werd omringd door veel creatieve en ondernemende mensen, maar dit keer leken mijn keuzes veel beter aan te sluiten bij mijn eigen interesses.

En dan toch beginnen aan een vrij corporate baan als consultant, ook nog eens in de financiële sector. Had ik koorts? Was ik gek? Zeker niet. Ik had nog nooit een echte baan gehad, en vond dat je de werking van bedrijven moest snappen voordat je ze als ondernemer iets ging proberen te verkopen. Terugkijkend was dit een goed besluit en waren die 3 jaar niet alleen waardevol, maar stiekem ook hartstikke leuk.

Tja, en dan het grote moment. Mijn baan opzeggen een dag nadat ik een huis had gekocht en met een vers startup idee, een co-founder en bijbaantje als docent op zak vol voor het ondernemen gaan. Wat een tijd. We kregen wat eerste klanten met een vrij crappy product en wisten ons als Brixer de Rockstart accelerator in te pitchen. Ik leerde inhoudelijk veel over lean startup, experiment design en data analytics, maar ook over team building, venture building en strategie. Een leerschool die tot op de dag van vandaag zeer waardevol is gebleken.

Want inmiddels ligt Brixer al weer 6 jaar, 5 corporate innovatieprojecten en 3 (corporate) startups achter me. De afgelopen drie jaar bij Powerd legde ik me voornamelijk toe op productontwikkeling. In het begin puur technologie, maar na een cruciale pivot ook meerdere customer journeys rondom onze complexe nieuwe operatie. Door flexibel te blijven en goed naar klanten te luisteren wisten we in drie jaar tijd te groeien naar een team van 25 mensen en een omzet van 5 miljoen, met uiteindelijk een overname als eindbestemming.

De beslissing om als (tweede) medewerker bij een corporate startup te beginnen was een bewuste keuze vooraf, maar ook eentje die vaak zorgde voor jeukende handen. Jeuk bij de gekozen strategie, jeuk bij het gevoerde HR-beleid, of jeuk bij het niet nemen van beslissingen. Dat maakte mijn tijd bij Powerd niet minder leerzaam. Het was interessant om met meer afstand dan de founders naar het bedrijf te kunnen kijken, en te zien hoe die afstand het maken van de juiste keuzes vereenvoudigde. “Kill your darlings”, een pijnlijke les die ik leerde bij Rockstart, het werd ook Powerd bijna fataal.

De keuze om na de overname een nieuw bedrijf te starten waarin ik me weer met alle facetten van het ondernemerschap bezig kan houden was dan ook een logische. En dit bedrijf werd Bitz & Snoek. Een ontzettend tof bedrijf, als je het mij vraagt. Ik krijg mega veel energie van de gesprekken met ondernemers. Iedere ondernemer heeft zijn eigen verhaal, maar de achterliggende drijfveren en uitdagingen komen opvallend vaak in dezelfde paar bakjes terecht. En vaak zijn ritme en structuur de helpende handjes die nodig zijn. Ik hou van grote problemen en lastige puzzels, maar nog meer van simpele oplossingen en doeltreffende methodes. En als je daar dagelijks mee bezig kunt zijn, dan heb je toch echt een heel tof bedrijf?

Mijn vijf jaar doel met Bitz & Snoek? Een hoogwaardig én divers portfolio klanten, die we met een steeds professioneler product en team helpen. En bovenal dat het werk zo leuk is, dat ik nog eens vijf jaar door wil.

Vorige
Vorige

Discipline heb je gewoon. Toch?

Volgende
Volgende

Waarom Stef dit doet